COVID Sonrası Düzensiz Uyku ile İlgili ‘Endişe Verici’ Yeni Veriler

Orta ila şiddetli uyku bozuklukları ve şiddetli yorgunluk, uzun COVID veya SARS-CoV-2 enfeksiyonundan sonra (PASC) sekelleri olan hastaların %40'ını etkiliyor. Özellikle orta ve şiddetli uyku bozukluklarının "yüksek" prevalansı "endişe verici" gözüküyor. Bu konuda bulgular the Associated Professional Sleep Societies’in 36. Yıllık toplantısı SLEEP’de sunuldu.

Şubat 2021 ile Nisan 2022 arasında Cleveland Clinic'te görülen PASC'li 962 hasta hakkındaki verileri analiz edilmiş; hastaların üçte ikisinden fazlasının (%67.2) en az orta derecede yorgunluk, %21.8'inin ise şiddetli yorgunluk bildirmiş.

Buna ek olarak, %41.3'ü en az orta derecede uyku bozukluğu bildirirken, hastaların %8'i uykusuzluk da dahil olmak üzere "yaşam kalitesini bozabilecek" ciddi uyku bozuklukları bildirilmiş ve uyku bozuklukları ve yorgunluk, COVID sekelinin bir parçası kabul edilmektedir.

Obezite, duygu-durum bozuklukları ve Siyah ırk, COVID sonrası uyku ve yorgunluk sorunlarına katkıda bulunmuş görünüyor. COVID sonrası yorgunluk ve uyku sorunlarının ne kadar sürdüğü belirsizliğini koruyor; ama 6 veya 8 ay sonra iyileşebileceği düşünülüyor.

https://aasm.org/event/sleep-2022/#:~:text=We%20are%20thrilled%20to%20go,circadian%20research%2C%20and%20sleep%20health.

Yeni araştırmalar, intrauterin dönemde SARS-CoV-2'ye maruz kalan bebeklerin yaşamın ilk yılında nörogelişimsel bozukluklarının artırdığını göstermektedir.

Ancak pandemiye maruz kalmanın mı yoksa erken çocukluk nörogelişimine zarar verebilecek virüsün kendisine maternal maruz kalmanın mı olduğu belirsizdir.

Aynı dönemde doğum yapan enfekte olmayan kontrol grubu annelerin çocukları ile karşılaştırıldığında COVID geçiren annelerin bebeklerinde nöro gelişiminin önemli ölçüde daha farklı olduğu tespit edilmiş.

Çalışma 9 Haziran'da JAMA'da yayınlandı; Mart ve Eylül 2020 tarihleri arasında Massachusetts'teki altı hastanede 7772 çoğunlukla tek canlı doğumu içeriyor. Hamilelik sırasında PCR ile SARS-CoV-2 enfeksiyonu tespit edilen annelere 222 (%2.9) karşılaştırılmış.

Toplamda, SARS-CoV-2 ile enfekte olmuş annelerden doğan 222 çocuğun 14'üne (%6.3) 7550 maruz kalmayan çocukta 227'sine (%3) yaşamın ilk yılında nörogelişimsel bozukluk tanısı konmuş.  Nörogelişimsel bozukluklarla ilişki üçüncü trimesterde (son 3 ay) geçirilen SARS-CoV - 2 enfeksiyonu ile daha fazla bulunmuş.

Bu tanıların çoğunluğu motor fonksiyon veya konuşma ve dil gelişimsel bozukluklarını yansıtıyordu.

Bununla birlikte, doğum öncesi SARS-CoV-2'ye maruz kalma ile bebeklerde olumsuz nörogelişim arasında kesin bir bağlantının olup olmadığı henüz bilinmemektedir, çünkü kısmen pandeminin ilk dalgasında enfekte olmuş kadınlardan doğan çocuklar otizm gibi nörogelişim bozukluklarının tespit edilebildiği ikinci doğum günlerine henüz ulaşmamıştır.

Çalışma sonuçları Avrupa Psikiyatri Birliği (EPA) 2022 Kongresi'nde yayınlanan araştırma sonuçlarını desteklemektedir; Bu sonuçlar ayrıca 6 haftalık bebeklerde maternal SARS-CoV-2 enfeksiyonu ile bozulmuş nörogelişim arasında bir ilişki olduğunu da göstermiştir.

Bu ön bulgular çok önemli olsa da birçok soru vardır. Örneğin, bu çalışma SARS-CoV-2'nin erken ve Alfa varyantlarına maruz kalan çocukları göstermektedir. Daha sonraki varyantlarla ilişkisini kurmak için daha fazla zamana ve veriye ihtiyaç vardır.

Ayrıca, olumsuz sonuçlara genetik yatkınlık var mı? SARS-CoV-2, enfeksiyon şiddeti ve enfeksiyonun trimesterine göre farklı etkileri gözlenebildi mi? SARS-CoV-2 virüsünün kendisi mi yoksa kişinin immün cevabımı bunu etkiliyor?

Ve elbette en önemli soru; pandeminin küçük çocuklar üzerindeki olumsuz etkilerini azaltmaya yardımcı olmak için ne yapılmalı?

https://jamanetwork.com/journals/jamanetworkopen/fullarticle/2793178