Kanser Riskiniz, Vücudunuzun Derinliklerindeki Bilgilerle Bağlantılı Olabilir

Avustralyalı araştırmacılar, bir kişinin kanser riski ile hücrelerimizde bulunan dairesel RNA'ların işlevleri arasında önemli bir bağlantı kurmuştur. Bulgular, spesifik dairesel RNA'ların hücrelerimizdeki DNA'ya bağlanarak kansere neden olabilecek DNA mutasyonlarına yol açabileceğini ortaya koyuyor.

Dairesel RNA'lar, farklı hücrelerde çeşitli konumlarda DNA'ya bağlanma yeteneğine sahiptir. DNA üzerindeki belirli bölgelere bağlanarak, hücrenin hayatta kalmak için onarması gereken ve DNA kırılmasıyla sonuçlanan değişiklikleri başlatırlar. Ancak bu onarım süreci her zaman kusursuz değildir ve yıkıcı mutasyonlara yol açabilir.

Kanser gelişiminin ilk adımı, başlatmak ve sürdürmek için genetik mutasyonların gelişmesidir. Farklı kanser türlerinde genomun farklı bölgelerinin bunun için sıcak noktalar olduğunu biliyoruz. Dairesel RNA'ların faaliyetinden kaynaklanan gen füzyonları, lösemide iyi bilinen mutasyon "sıcak noktalarında" meydana gelir.

Dairesel RNA'lar, hücre çekirdeği içindeki kırık DNA'nın fiziksel konumunu da değiştirebilir ve onarım işlemi sırasında DNA'nın iki farklı bölgesinin kaynaşmasına neden olabilir. Kromozomal translokasyon adı verilen bu süreç, normal hücreleri kanserli hücrelere dönüştürebilen gen füzyonları ile sonuçlandığı için hücreler için önemli bir zorluk oluşturmaktadır. Bu gen füzyonları, hasta prognozu üzerindeki olumsuz etkileri nedeniyle dünya çapında doktorlar tarafından uzun süredir tedavi kararlarına rehberlik etmek için kullanılmaktadır.

Flinders Üniversitesi'ndeki bir araştırma ekibi, kanser ve diğer hastalıklarda dairesel RNA'ların rolünü daha fazla araştırmaya odaklanmıştır. Cancer Cell dergisinin 10 Temmuz 2023 tarihinde yayınlanan sayısında yer alan bir yazıda araştırmacılar, dairesel RNA'lar ve kanser arasındaki bağlantıyı ortaya çıkarmak için, akut lösemi geliştiren bebeklerin yenidoğan kan testlerini herhangi bir kan hastalığı olmayanlarla karşılaştırmıştır. Lösemi gelişen bebeklerde, semptomların başlamasından önce bile, belirgin bir şekilde daha yüksek seviyelerde spesifik bir dairesel RNA bulunduğunu bildirmişlerdir. Araştırıcılar, "Bu, birçok bireyde bulunan ve kendi DNA'mızı mutasyona uğratma ve kanseri içeriden yönlendirme yeteneğine sahip olan bir genetik molekülün ilk örneğidir" diye açıklıyor.

Uzun süredir çevresel ve genetik faktörlerin kansere en büyük katkıda bulunduğuna inanılırken, endojen RNA’nın yönettiği DNA hasarı olarak adlandırılan bu bulgu, tamamen yeni bir tıbbi ve moleküler biyoloji araştırma alanını başlatabilir mi? Kanıta ve geniş klinik çalışmalara muhtaç henüz.

Prof. Dr. Ajlan Tükün

https://studyfinds.org/why-do-some-people-get-cancer/

https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1535610823001691