Lyme Hastalığı Nedir?
                                        
                                             
                                        
                                        
Lyme  hastalığı (Borreliosis)  genelde Ixodes ricinus türü kenelerin ısırması ile insana bulaşan Borrelia  burgdorferi adlı spiroketin yol açtığı  bir hastalıktır.
Bütün  kene ısırıklarının Lyme hastalığını bulaştırmada  potansiyel tehlike taşıdığı unutulmamalıdır. Keneler  bağırsaklarında borrelia taşırlar. Bahar, yaz ve erken sonbaharda aktiftirler. Güneş  ışınından kaçarlar ve genelde çayır ve ağaçların olduğu gölge yerleri tercih ederler.  Yumurtanın çatlama ve larva formunun yaşaması için %65'den  fazla nem gereklidir. Bu yüzden  serin yağışlı ilkbahar üreme için idealdir. Bu keneler geyik, tilki, çakal,  kedi, köpek, fare, rakun, inek,  vahşi hayvanlar ve insan gibi birçok hayvan tarafından taşınır.  Evcil hayvanlar enfekte keneyi eve taşıyabilir. Ayrıca enfekte  anneden hamilelik esnasında çocuğa geçebilir.
Klinik  Belirtiler
Hastalık  değişik şekillerde ortaya çıkmakla beraber ilk belirti deride  kenenin ısırdığı bölgede kızarıklıktır. Kene ısırmasından  sonra 3 gün ile 1 ay arasında eritema migrans denen (öküzgözü  eritem) ortası açık kenarları kırmızı veya iç içe geçmiş  koyu kırmızı alanlar içinde açık kırmızı alanlar içeren  eritem (kızarıklık) meydana gelir. Bu görüntü Lyme hastalığına  hastır ve tanı koydurur. Ancak her vakada görülmez. Bu eritem 2-4  hafta içinde kendiliğinden kaybolur. Oluştuktan sonra 5-10 gün  konsantrik olarak büyüyebilir. Küçükten büyüğe çapı  değişebilir. Kaşıntı yapabilir, ısı artışı hissedilebilir,  ama bazen hiç belirti vermeyip fark edilmeyebilir.
Kene  ısırığından 4-6 hafta sonra Lyme hastalığının ilk sistemik  bulguları (boğaz ağrısı, baş ağrısı, boyun ağrıları,  ciddi yorgunluk, lenf bezi şişliği, titreme ve ateş) görülebilir. Bu tabloda boğaz ağrısı  hariç üst solunum yolunun diğer belirtileri (burun akıntısı,  öksürük) genellikle bulunmaz ve bu Lyme hastalığını gribal  enfeksiyondan ayırır. Bu durum kendiliğinden geçer. Daha sonra eklem ve kas ağrıları  başlayabilir. Eklem ağrıları genellikle büyük eklemleri  (özellikle de diz) tutsa da küçük eklemleri de tutabilir. Ağrı  genellikle şiddetlidir ve eklemden ekleme atlayıp gezici tipte  olabilir. Dişlerde ve çene ekleminde ağrı yaygındır. Nörolojik  tutulum kas seğirmesi, deride duyu bozuklukları, karıncalanma,  hissizlik, deride yanma, zonklayıcı ağrılara yol açabilir.
Yüz  felci Lyme hastalığının diğer bir nörolojik  belirtisidir. Beyin tutulumu kısa süreli hafıza bozukluğu,  kognitif bozukluk (dikkat, konsantrasyon, hafıza bozukluğu) ve  panik atak, anksiyete, depresyon gibi psikiyatrik semptomlar  gösterebilir. Ensefalit (beyin iltihabı) ve yüz  felci kene ısırmasından sonra ilk birkaç ay içinde oluşma  eğilimindedir. Fakat hastalığın alevlendiği herhangi bir zamanda  da görülebilir.
Lyme  hastalığı infeksiyöz ve toksik bir hastalıktır. Birçok değişik  yakınmalara yol açabilir. Fibromyalji, kronik yorgunluk, eklem  ağrıları, kas, bağ dokusu, tendon ağrıları içerebilir. Öncelikli bir nörolojik hastalık olarak  da kendini gösterebilir (yorgunluk, kas zayıflığı veya felci,  deride hissizlik, ağrı, karıncalanma, reflekslerde azalma). Lyme  hastalığına bağlı yüzlerce belirti olduğunu ve diğer  hastalıkları taklit edebileceğini unutmamak gerekir. Lyme  hastalığının birçok hastalıkla karışması yüzünden bu  hastalığa büyük taklitçi de denir. Hastalığın gidişatı ne  kadar erken yakalanabildiğine ve nasıl tedavi edildiğine bağlıdır.  Erken, güçlü ve geniş tedavi sonucu prognoz mükemmeldir. Fakat  birçok vakada erken teşhis koymak zordur. Çünkü belirgin Lyme hastalığı belirtileriyle  kendini göstermez. Sıklıkla kendini birkaç şüpheli belirtiyle  gösterir ve bu durumda kolayca yanlış teşhis konmasına yol açar.
Tanı  Nasıl Konur?
 Lyme  hastalığının tanısı için iki aşamalı bir yaklaşım  önerilmiştir. Serum örnekleri, birinci adım olarak ELISA yöntemi  ile incelenmelidir. Bu yöntemle pozitif ya da sınırda bir değer  bulunduğunda, farklı bir teknik ile (Western Blot) sonuç teyit  edilmelidir. Negatif bulunan örnekler için tekrar test yapılması  önerilmemektedir. Ancak hastada erythema migrans oluşumu varsa,  başka belirtiler veya test sonuçları beklenmeden hemen tedaviye  başlanması gerekir. Ne yazık ki tanıda kullanılan ELISA veya  Western Blot testleri aktif enfeksiyonun kanıtı olamaz. Daha önce  Lyme hastalığına sebep olan mikroorganizma ile karşılaşılıp,  karşılaşılmadığı hakkında fikir verir. Bazı hastalarda ise  pozitif ELISA veya Western Blot sonuçları non-spesifik dediğimiz,  başka bir bakteri veya spiroket ile enfeksiyon nedeni ile çapraz  reaksiyonlarla meydana gelebilir (yalancı pozitiflik olabilir).
 Tedavi
 Hastalığın  erken dönemlerinde geniş spektrumlu antibiyotiklerin kullanılması  etkilidir. Lyme hastalığının tüm klinik formlarında antibiyotik  tedavisi uygulanmaktadır. Antibiyotik seçimi, dozajı ve uygulama  şekli hastalığın evresi ve klinik görünüme göre değişir.
  TAKLİTÇİ LYME 
  Lyme taklitçi bir hastalık olduğu ve özellikle bazı  nörolojik hastalıklar ile karıştığı düşünülmektedir. Bu  nedenle MS, ALS gibi hastalıkların Lyme hastalığı olabileceğine  hatta Lyme hastalığının otizmi indüklediği veya otizm ile  karıştığına dair bazı haberler vardır. Buna rağmen bu konuda  yayınlanmış yayınlar tersini göstermektedir. Otizm ile Lyme  ilişkisini araştırmak amacı ile otizmli  70 çocukta ve 50 sağlıklı kontrolde Lyme  enfeksiyonu ile ilgili testler çalışılmış ve sonuçlar 2013  yılında yayınlanmıştır. Bu çalışmaya göre otizmli bir  hastada B. burgdorferi IgG ELISA yöntemi ile pozitif, 4 hastada ise B.  burgdorferi IgM sınırda bulunmuştur. Buna  karşın 50 sağlıklı denekte ise B.  burgdorferi IgG 4'ünde pozitif, B.  burgdorferi IgM ise 1'inde pozitif  bulunmuştur. Pozitif ve sınırda bulunan tüm örnekler doğrulama  testi olarak kabul ettiğimiz Western Blot yöntemi ile  çalışıldığında ise tümü negatif bulunmuştur. Otizmli  veya sağlıklı çocukların hiçbirinde Lyme hastalığına dair  bir kanıt bulunamamıştır.
  Başka  bir çalışmada da 104 otizmli çocukta ve 50 sağlıklı çocukta  Lyme hastalığının serolojik kanıtı aranmış ve tüm hastalar  negatif bulunmuştur.
Kaynaklar
  - 
     Ajamtan  	M, Kosofsky BE, Wormser GP, Rajadhyalsha A, Alaedini A. Serologic  	markers of Lyme disease in children with autism. JAMA  	2013;309:1771-2. 
- 
     Burbelo  	PD, Swedo SE, Thurm A, Bayal A, Levin AE, Marques A, Iadorola MJ.  	Lack of serum antibodies against Borrelia burgdorferi in children  	with autism. Clin Vaccine Immunol. 2013;20(7):1092-3.